× چه تلخ است با بغض بنویسی! با خنده بخوانند......!

آدرس وبلاگ من

آدرس صفحه گوهردشت من

?????? ???? ?????? ???? ???? ?????? ??? ??? ????? ??????

ناامید

شنبه 30 تیر 1391 - 7:07:35 AM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

آخرین مطالب

نمایش سایر مطالب قبلی

77104 بازدید

20 بازدید امروز

24 بازدید دیروز

119 بازدید یک هفته گذشته

برای چت کردن لطفا وارد سایت شوید

نرگس مست

خواهم تو شوی محبوب دلم

ناامید

آخرین مطالب

این وبلاگ به وسیله شبکه اجتماعی گوهردشت (گگلی) ایجاد شده است, ورود به گوهردشت

برای چت کردن لطفا وارد سایت شوید

نرگس مست

خواهم تو شوی محبوب دلم

ناامید

از همون لحظه اول که تو قلبم پا گذاشتیقلبمو ازم گرفتی و یه جایی جا گذاشتیرفتی و حتی نگفتی یه کلام خدا نگهدارحتی یه بوس کوچولو روی گونه هام نذاشتی

نازنین وقتی که بودی شبا هم تو رو میدیدمدیگه از روزی که رفتی حتی خوابتم ندیدمتو که بی وفا نبودی٬لااقل بیا تو خوابممگه تو خبر نداری شب و روز برات بیتابم؟

عزیز من ببخش اگه فراموشت نمی کنمببخش که تو خیالمم حتی بوست نمی کنمببخش که دست من هنوز لایق دستات نشدهراستی بدون که قلب من دلخور از حرفات نشده

این دیگه بار آخره دارم باهات حرف میزنمخداحافظ نا مهربون میخوام ازت دل بکنمسخته ولی من میتونم سخته ولی من میتونماین جمله رو اینقد میگم تا که فرموشت کنم

ذره ذزه٬قطره قطره٬ میسوزم اما میمونمخودمم موندم چه جوری میتونم زنده بمونمهنوزم باور ندارم که تو نیستی و من هستمشایدم من مرده باشم٬ الکی میگن که هستم!

ببین خدایی با دلم چه کردی این کارا رو با دل دیگه کردی؟هیچکی مثه من نازت و خریده؟ هیچکی با رویای تو پر کشیده؟برو ولی اینو یادت بمونه تو قول دای بیوفای دیوونه

رفتی اما من پنجره را تا قیامت باز میگذارم مگر یک روز از خم کوچه نمایان شویوبرایم دستی تکان دهی

گفتی به ماه نگاه کن یاد من باشبه یاد لحظه های سرد من باشانگار روزو شبم بی ماه نمیشهبه خدا یادتم بی ماه همیشه

دوست دارم در سرزمین قلبم خانه ایبسازم که پنجره هایش هیچ گاه از دیدن تو سیر نشوند

از وقتی که رفتی تمام اندوه ها مال منندتمام آه ها در سینه منندمن کی راه خانه دل تو را گم کردم؟

وقتی نوشتم عاشقترینم ، گفتی نمی خوام تورو ببینمبرات نوشتم که بیقرارم ، با خنده گفتی دوستت ندارم

۱٫۲٫۳

را شمردم تک تک، آهسته به دنبال تو رفتم با شکوقتی بزرگ شدم فهمیدم، تمرین جداییست قایم باشک !

به جنگل سوخته ی خاطراتم سوگند . درخت یادت را باغبان خواهم بود تا ابد

دلم می خوست بهانه ای باشی برای فراموش کردن همه چیز?اما حالا دلم می خواهد بهانه ای باشد برای فراموش کردن تو ?

میدونی بزرگ ترین درد دنیا چیه؟اینه که بفهمی پناه لحظه هات یه پناه گاه دیگه داره . . .

به کدام جرم حکم صبر برای من صادر شده ، جرم من عشق بود . . .

خدایا به آنان که ادعای عاشقی تو را دارند بیاموز . . .که بزرگترین گناه شکستن دل آدمیان است

می گم عاشقی یک شب است و پشیمانی هزار شبءحالا هزار شب پشیمانم که چرا یک شب عاشق نبود

غربت دیرینه ام را با تو قسمت می کنم ? تا ابد با درد و رنج خویش خلوت می کنمرفتی و با رفتنت کاخ دلم ویرانه شد ? من در این ویرانه ها احساس غربت میکنم

اگر می دانستی دل ترک خورده ی من با یاد چشمان بارانی ات شکسته تر می شود هیچ گاه به من پشت نمی کردی

شگفتا وقتی بود نمی دیدموقتی می خواند نمی شنیدموقتی دیدم که نبود ?وقتی شنیدم که نخواند ?و من هنوز حیرانمحیران همه شبهایی که گذشت و تو نبودی

وقتی ناامید شدی به یاد بیار کسی رو که تنها امیدش تویی

!وقتی پر از سکوت شدی به یاد بیار کسی رو که به صدات محتاجه !وقتی دلت خواست از غصه بشکنه به یاد بیار کسی رو که توی دلت یه کلبه ساخته

آخرین مطالب

این وبلاگ به وسیله شبکه اجتماعی گوهردشت (گگلی) ایجاد شده است, ورود به گوهردشت

از همون لحظه اول که تو قلبم پا گذاشتی
قلبمو ازم گرفتی و یه جایی جا گذاشتی
رفتی و حتی نگفتی یه کلام خدا نگهدار
حتی یه بوس کوچولو روی گونه هام نذاشتی

نازنین وقتی که بودی شبا هم تو رو میدیدم
دیگه از روزی که رفتی حتی خوابتم ندیدم
تو که بی وفا نبودی٬لااقل بیا تو خوابم
مگه تو خبر نداری شب و روز برات بیتابم؟

عزیز من ببخش اگه فراموشت نمی کنم
ببخش که تو خیالمم حتی بوست نمی کنم
ببخش که دست من هنوز لایق دستات نشده
راستی بدون که قلب من دلخور از حرفات نشده

این دیگه بار آخره دارم باهات حرف میزنم
خداحافظ نا مهربون میخوام ازت دل بکنم
سخته ولی من میتونم سخته ولی من میتونم
این جمله رو اینقد میگم تا که فرموشت کنم

ذره ذزه٬قطره قطره٬ میسوزم اما میمونم
خودمم موندم چه جوری میتونم زنده بمونم
هنوزم باور ندارم که تو نیستی و من هستم
شایدم من مرده باشم٬ الکی میگن که هستم!

ببین خدایی با دلم چه کردی این کارا رو با دل دیگه کردی؟
هیچکی مثه من نازت و خریده؟ هیچکی با رویای تو پر کشیده؟
برو ولی اینو یادت بمونه تو قول دای بیوفای دیوونه

رفتی اما من پنجره را تا قیامت باز میگذارم مگر یک روز از خم کوچه نمایان شوی
وبرایم دستی تکان دهی

گفتی به ماه نگاه کن یاد من باش
به یاد لحظه های سرد من باش
انگار روزو شبم بی ماه نمیشه
به خدا یادتم بی ماه همیشه

دوست دارم در سرزمین قلبم خانه ای
بسازم که پنجره هایش هیچ گاه از دیدن تو سیر نشوند

از وقتی که رفتی تمام اندوه ها مال منند
تمام آه ها در سینه منند
من کی راه خانه دل تو را گم کردم؟

وقتی نوشتم عاشقترینم ، گفتی نمی خوام تورو ببینم
برات نوشتم که بیقرارم ، با خنده گفتی دوستت ندارم

را شمردم تک تک، آهسته به دنبال تو رفتم با شک
وقتی بزرگ شدم فهمیدم، تمرین جداییست قایم باشک !

دلم می خوست بهانه ای باشی برای فراموش کردن همه چیز?
اما حالا دلم می خواهد بهانه ای باشد برای فراموش کردن تو ?

میدونی بزرگ ترین درد دنیا چیه؟
اینه که بفهمی پناه لحظه هات یه پناه گاه دیگه داره . . .

خدایا به آنان که ادعای عاشقی تو را دارند بیاموز . . .
که بزرگترین گناه شکستن دل آدمیان است

غربت دیرینه ام را با تو قسمت می کنم ? تا ابد با درد و رنج خویش خلوت می کنم
رفتی و با رفتنت کاخ دلم ویرانه شد ? من در این ویرانه ها احساس غربت میکنم

شگفتا وقتی بود نمی دیدم
وقتی می خواند نمی شنیدم
وقتی دیدم که نبود ?
وقتی شنیدم که نخواند ?
و من هنوز حیرانم
حیران همه شبهایی که گذشت و تو نبودی

!
وقتی پر از سکوت شدی به یاد بیار کسی رو که به صدات محتاجه !
وقتی دلت خواست از غصه بشکنه به یاد بیار کسی رو که توی دلت یه کلبه ساخته