کسی نمرده

من یاد گرفته ام وقتی بغض می کنم

وقتی اشک می ریزم ...

منتظر هیچ دستــــــــــــــی نباشم

وقتی از درد زخم هایم به خودم می پیچم

مرهمی باشم بر جراحتــــــــــم

من یاد گرفته ام که اگر زمین می خورم خودم برخیــــــــــزم

من یاد گرفته ام راهی را بسازم به صداقت

من یاد گرفته ام که همه رهگذرنــــــــد

همـــــــــــه

روزگاریست همه عرض بدن می خواهند... همه از دوست فقط چشم و دهن می خواهند...دیو هستند ولی مثل پری می پوشند...گرگ هایی که لباس پدری می پوشند... آنچه دیدند به مقیاس نظر می سنجند...عشق ها را همه با دور کمر می سنجند... خوب طبیعیست که یکروزه به پایان برسد... عشق هایی که سر پیچ خیابان برسد..

آنگاه که غرور کسی را له می کنی،
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ويران می کنی،
آنگاه که شمع اميد کسی را خاموش می کنی،
آنگاه که بنده ای را ناديده می انگاری ،
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی،
آنگاه که خدا را می بينی و بنده خدا را ناديده می گيری ،
می خواهم بدانم،دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟
بسوی کدام قبله نماز می گزاری ؟

شنبه 27 مرداد 1391 - 3:57:15 AM