تاوان عشق

چقدر سخته تظاهر به لبخند
به روزهای خوب،به یه عالمه خوشبختی
نه دیگه نمیشه،دیگه نمیتونم
دلم میخواد داد بزنم،اشک بریزم
انقد که حوصله هیچی ندارم،حتی خودم!!!

میخوام بگم دلم واسه بوی تنت،گرمی آغوشت،لبخندت
چشمات که نگاه کردن بهشون دیوونم میکنه
واسه خودت،دستای مهربونت واسه بودنت تنگه
نمیتونم دووم بیارم،نمیشه

دیگه نمیتونم تحمل کنم خسته شدم
مینویسم با چشمای خیس،با یه دنیا بغض از حال خودم

گریه م میگیره

دلم میسوزه واسه خودم چرا صداقت،عشق،محبت،انسانیت،انصاف و .... مرده؟
دلم میخواد فریاد بزنم،انقدر که دیگه هیچ حسی برام نمونه
چون هیشکی حرفام و نمیفهمه ،هیشکی درکم

نمیکنه،چقدر حس میکنم تنهام
کاش یکی باشه پیشم بشینه،هیچی نگه،حتی نمیخوام

دلداریم بده یا سرزنشم کنه
فقط به حرفام گوش بده،بزاره این دلم یه کم سبک بشه
دلم واسه روزهای خوب تنگ شده
دلم حتی واسه یه لبخند تنگ شده ازاین گریه های بی وقفه خسته شدم کجایی؟
چرا نیستی؟
اون روزی که برات از احساسم میگفتم از عشقم،با یه دنیا مهربونی شنونده خوبی بودی
حالا کجایی؟حالا که شب و روزم شده اشک ریختن
چرا نیستی لعنتییییییییییییییییییییییی؟